Πώς γίνεται η διάγνωση μετατραυματικού στρες (PTSD); Όλοι όσοι έχουν βιώσει ένα τραυματικό συμβάν έχουν επίσης PTSD. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν τραυματικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μετά από ένα τραυματικό συμβάν, είναι φυσιολογικό να έχετε έντονα συναισθήματα άγχους, θλίψης ή άγχους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί ακόμη και να παρουσιάσουν κάποια συμπτώματα PTSD, όπως εφιάλτες, μνήμες για το συμβάν, ή προβλήματα ύπνου τη νύχτα.
Ωστόσο, ενώ μπορεί να έχετε συμπτώματα PTSD , δεν έχετε απαραιτήτως PTSD. Σκεφτείτε με αυτό τον τρόπο: Οι πονοκέφαλοι μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα ενός μεγαλύτερου προβλήματος, όπως η γρίπη. Ωστόσο, ο πονοκέφαλος δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε τη γρίπη. Το ίδιο ισχύει για το PTSD. Πολλά από τα συμπτώματα της PTSD είναι μέρος της φυσιολογικής αντίδρασης του σώματος στο άγχος .
Για το λόγο αυτό, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας έχουν καταλήξει σε συγκεκριμένες απαιτήσεις που πρέπει να πληρούνται για τη διάγνωση της PTSD. Αυτές οι απαιτήσεις αναφέρονται ως Κριτήρια Α - Η και περιγράφονται στην 5η έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών . Τα έξι κριτήρια για διάγνωση PTSD περιγράφονται παρακάτω.
Τα 6 κριτήρια
Κριτήριο Α: Stressor
Έκθεση σε θάνατο, απειλούμενο θάνατο, πραγματικό ή απειλούμενο σοβαρό τραυματισμό ή πραγματική ή απειλούμενη σεξουαλική βία με έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους τρόπους:
- Άμεση έκθεση στο τραυματικό συμβάν.
- Μάρτυρας, αυτοπροσώπως, του τραυματικού γεγονότος.
- Έμμεσα, μαθαίνοντας ότι ένας στενός συγγενής ή στενός φίλος εκτέθηκε σε τραύμα. Εάν η εκδήλωση αφορούσε πραγματικό ή απειλούμενο θάνατο, πρέπει να ήταν βίαιη ή τυχαία.
- Επανειλημμένη ή ακραία έμμεση έκθεση σε ανατρεπτικές λεπτομέρειες του γεγονότος, συνήθως κατά την άσκηση επαγγελματικών καθηκόντων (π.χ. πρώτες ανταποκρίσεις, συλλογή τμημάτων του σώματος, επαγγελματίες που έχουν επανειλημμένα εκτεθεί σε λεπτομέρειες παιδικής κακοποίησης). Αυτό δεν περιλαμβάνει έμμεση μη επαγγελματική έκθεση μέσω ηλεκτρονικών μέσων, τηλεόρασης, ταινιών ή εικόνων.
Κριτήριο Β: Συμπτώματα εισβολής
Το τραυματικό συμβάν επαναλαμβάνεται επίμονα με έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους τρόπους:
- Επαναλαμβανόμενες, ακούσιες και παρεμβατικές αναμνήσεις. Σημείωση: Τα παιδιά ηλικίας άνω των έξι ετών μπορούν να εκφράσουν αυτό το σύμπτωμα σε επαναλαμβανόμενα παιχνίδια.
- Τραυματικοί εφιάλτες. Σημείωση: Τα παιδιά μπορεί να έχουν τρομακτικά όνειρα χωρίς περιεχόμενο σχετικό με τα τραύματα.
- Διασυνδετικές αντιδράσεις (π.χ. αναδρομές) που μπορεί να εμφανιστούν σε μια συνέχεια από σύντομα επεισόδια μέχρι πλήρη απώλεια συνείδησης. Σημείωση: Τα παιδιά ενδέχεται να επαναλάβουν την εκδήλωση στο παιχνίδι.
- Έντονη ή παρατεταμένη δυσφορία μετά από έκθεση σε τραυματικές υπενθυμίσεις.
- Σημαντική φυσιολογική αντιδραστικότητα μετά από έκθεση σε ερεθίσματα που σχετίζονται με το τραύμα.
Κριτήριο Γ: Αποφυγή
Επίμονη προσπάθεια αποφυγής των ερεθιστικών ερεθισμάτων που σχετίζονται με το τραύμα μετά το συμβάν όπως αποδεικνύεται από ένα ή και τα δύο από τα ακόλουθα:
- Σχετικές σκέψεις ή συναισθήματα που σχετίζονται με το τραύμα.
- Εξωτερικές υπενθυμίσεις που σχετίζονται με το τραύμα (π.χ. άτομα, μέρη, συζητήσεις, δραστηριότητες, αντικείμενα ή καταστάσεις).
Κριτήριο Δ: Αρνητικές μεταβολές στη διάθεση
Αρνητικές μεταβολές στις γνωστικές λειτουργίες και στη διάθεση που άρχισαν ή επιδεινώθηκαν μετά το τραυματικό συμβάν όπως αποδεικνύεται από δύο ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
- Αδυναμία ανάκλησης βασικών χαρακτηριστικών του τραυματικού γεγονότος (συνήθως διχαστική αμνησία, που δεν οφείλεται σε τραυματισμό στο κεφάλι, αλκοόλ ή φάρμακα).
- Ανθεκτικές (και συχνά παραμορφωμένες) αρνητικές πεποιθήσεις και προσδοκίες για τον εαυτό του ή τον κόσμο (π.χ. "είμαι κακός", "ο κόσμος είναι εντελώς επικίνδυνος").
- Επίμονη παραμορφωμένη ευθύνη του εαυτού ή άλλων για την πρόκληση του τραυματικού γεγονότος ή για τις επακόλουθες συνέπειες.
- Επίμονα αρνητικά συναισθήματα που σχετίζονται με το τραύμα (π.χ. φόβος, τρόμος, θυμός, ενοχή ή ντροπή).
- Σημαντικά μειώθηκε το ενδιαφέρον για (προ-τραυματικές) σημαντικές δραστηριότητες.
- Αίσθημα αλλοτρίωσης από άλλους (π.χ. απόσπαση ή απόκρυψη).
- Περιορισμένη επίδραση: επίμονη ανικανότητα εμφάνισης θετικών συναισθημάτων.
Κριτήριο Ε: Μεταβολές στη διέγερση και αντιδραστικότητα
Οι αλλοιώσεις της διέγερσης και της αντιδραστικότητας που σχετίζονται με το τραύμα, οι οποίες άρχισαν ή επιδεινώνονταν μετά το τραυματικό συμβάν όπως αποδεικνύεται από δύο ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
- Ερεθιστική ή επιθετική συμπεριφορά
- Αυτοκαταστροφική ή απερίσκεπτη συμπεριφορά
- Υπερεπαγρύπνηση
- Υπέροχη απόκριση τρόμου
- Προβλήματα συγκέντρωσης
- Διαταραχή ύπνου
Κριτήριο F: Διάρκεια
Ανθεκτικότητα των συμπτωμάτων (στα Κριτήρια Β, Γ, Δ και Ε) για περισσότερο από ένα μήνα.
Κριτήριο Ζ: Λειτουργική Σημασία
Σημαντική δυσφορία ή λειτουργική δυσλειτουργία που σχετίζεται με τα συμπτώματα (π.χ. κοινωνική, επαγγελματική).
Κριτήριο H: Εξαίρεση
Οι διαταραχές δεν οφείλονται σε φάρμακα, χρήση ουσιών ή άλλες ασθένειες.
Κάνοντας τη διάγνωση
Εάν πιστεύετε ότι μπορεί να έχετε PTSD, είναι σημαντικό να συναντήσετε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας εκπαιδευμένο στην εκτίμηση και θεραπεία της PTSD .
Τύποι παροχέων θεραπείας PTSD
Για να διαπιστώσετε αν έχετε PTSD, ο κλινικός γιατρός θα σας πάρει συνέντευξη. Ο κλινικός γιατρός θα ρωτήσει για όλα τα παραπάνω συμπτώματα και θα καθορίσει εάν έχουν ή όχι εμπειρία αρκετά ισχυρά ώστε να θεωρηθούν πρόβλημα.
Διαγνωσμένη με PTSD
Εκτός από το PTSD, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας ρωτήσει για άλλες ψυχολογικές καταστάσεις που συχνά συναντώνται με το PTSD, συμπεριλαμβανομένης της μείζονος κατάθλιψης , διαταραχών χρήσης ουσιών, διαταραχών διατροφής ή διαταραχών άγχους .
Το PTSD μπορεί να είναι μια δύσκολη ασθένεια για την αντιμετώπιση. Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα. Μάθαμε όλο και περισσότερο για την PTSD καθημερινά και υπάρχουν πολλές επιλογές θεραπείας. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις θεραπείες για PTSD μέσω των παρακάτω άρθρων:
- Θεραπείες γνωστικής συμπεριφοράς για PTSD : Θεραπείες γνωστικής συμπεριφοράς (ή CBT) για την PTSD επικεντρώνονται στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι αξιολογούν και ανταποκρίνονται σε καταστάσεις, σκέψεις και συναισθήματα, καθώς και ανθυγιεινές συμπεριφορές που προέρχονται από σκέψεις και συναισθήματα.
- Θεραπεία έκθεσης για PTSD : Η θεραπεία έκθεσης είναι μια συμπεριφορική θεραπεία για PTSD που στοχεύει στη μείωση του φόβου, της ανησυχίας και της συμπεριφοράς αποφυγής ενός ατόμου με το να αντιμετωπίζει κάποιος πλήρως (ή να εκτίθεται σε) σκέψεις, συναισθήματα ή καταστάσεις που φοβούνται.
- Θεραπεία αποδοχής και δέσμευσης : Η θεραπεία αποδοχής και δέσμευσης είναι μια συμπεριφορική θεραπεία που βασίζεται στην ιδέα ότι η ταλαιπωρία μας δεν προέρχεται από την εμπειρία συναισθηματικού πόνου αλλά από την προσπάθειά μας να αποφύγουμε αυτόν τον πόνο. Ο πρωταρχικός του στόχος είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να είναι ανοιχτοί και πρόθυμοι να έχουν τις εσωτερικές τους εμπειρίες, εστιάζοντας ταυτόχρονα την προσοχή τους όχι στην προσπάθεια να ξεφύγουν ή να αποφύγουν τον πόνο (επειδή αυτό είναι αδύνατο να γίνει) αλλά στην κατοχή μιας ουσιαστικής ζωής.
- Θεραπείες για την ταυτόχρονη εμφάνιση PTSD και κατάχρησης ουσιών: Η PTSD και η κατάχρηση ουσιών συσχετίζονται συχνά και γι 'αυτό έχουν αναπτυχθεί αρκετές θεραπείες που στοχεύουν συγκεκριμένα αυτή τη συνυπάρχουσα εμφάνιση. Η αναζήτηση ασφάλειας είναι μια τέτοια θεραπεία.
- Ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία για την PTSD : Η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία επικεντρώνεται σε πολλούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν ή να προκαλέσουν τα συμπτώματα ενός ατόμου, όπως οι εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας, οι τρέχουσες σχέσεις και τα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι για να προστατευθούν από τις ενοχλητικές σκέψεις και συναισθήματα. Σε αντίθεση με το CBT, η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία δίνει έμφαση στον ρόλο του ασυνείδητου μυαλού στις συμπεριφορές μας.
Μπορείτε να βρείτε παρόχους θεραπείας PTSD στην περιοχή σας μέσω της UCompare HealthCare καθώς και της Ένωσης Αγχώδους Διαταραχής της Αμερικής.
Πηγή:
> Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία. (2013). Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών (5η έκδοση). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.