Σύνδρομο σεροτονίνης (τοξικότητα) Αιτίες και θεραπεία

Τα συμπτώματα της υπερβολικής σεροτονίνης

Τα αντικαταθλιπτικά που ονομάζονται εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) θεωρούνται παράγοντες πρώτης γραμμής στη θεραπεία της διαταραχής πανικού και άλλων διαταραχών άγχους . Οι SSRI αυξάνουν το επίπεδο σεροτονίνης στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα τη μείωση του άγχους και την αναστολή των κρίσεων πανικού. Το άτομο μπορεί να αισθάνεται πιο ήρεμο από την αυξημένη σεροτονίνη, αντιμετωπίζοντας λιγότερο σοβαρές και λιγότερες κρίσεις πανικού.

Αλλά αν τα επίπεδα σεροτονίνης αυξηθούν πάρα πολύ, μπορεί να προκύψει μια σοβαρή ιατρική κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο σεροτονίνης.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος πιστεύεται ότι λειτουργεί σε ένα σύνθετο χημικό περιβάλλον μέσω διαφόρων τύπων νευρώνων και νευροδιαβιβαστών . Οι νευρώνες είναι κύτταρα εγκεφάλου, που αριθμούν στα δισεκατομμύρια, ικανά για άμεση επικοινωνία μεταξύ τους μέσω χημικών αγγελιοφόρων που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Η σεροτονίνη είναι ένας από αυτούς τους χημικούς αγγελιοφόρους. Παίζει ρόλο στη διαμόρφωση του άγχους, της διάθεσης, του ύπνου, της όρεξης και της σεξουαλικότητας. Η σεροτονίνη παράγεται επίσης στο πεπτικό σύστημα, παίζει ρόλο στην πέψη και σε άλλες σωματικές διαδικασίες.

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Το σύνδρομο σεροτονίνης ή η τοξικότητα σεροτονίνης είναι μια σπάνια κατάσταση που προκαλείται από επικίνδυνα υψηλά επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Γενικά προκαλείται από την ανάμιξη δύο ή περισσότερων φαρμάκων που επηρεάζουν τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.

SSRIs, SNRIs , τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά , ΜΑΟΙ και τριπτάνες είναι όλες οι κατηγορίες φαρμάκων που έχουν εμπλακεί στην ανάπτυξη συνδρόμου σεροτονίνης. Αυτά τα αντικαταθλιπτικά συχνά συνταγογραφούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης και των διαταραχών άγχους, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής πανικού.

Σημάδια και συμπτώματα

Τα σημεία και τα συμπτώματα του συνδρόμου της σεροτονίνης περιλαμβάνουν:

Θεραπείες

Εφόσον το σύνδρομο σεροτονίνης μπορεί να είναι δυνητικά απειλητικό για τη ζωή, είναι απαραίτητη η επείγουσα ιατρική θεραπεία. Η θεραπεία αρχίζει με την απόσυρση των αιτιολογικών φαρμάκων. Οι άμεσες επιδράσεις του συνδρόμου σεροτονίνης τείνουν να μειώνονται σε 24 έως 48 ώρες μετά τη διακοπή των φαρμάκων που επηρεάζουν τη σεροτονίνη. Ωστόσο, μερικές από τις επιπλοκές όπως το παραλήρημα και η αστάθεια του καρδιακού ρυθμού, της αρτηριακής πίεσης, της θερμοκρασίας και άλλων λειτουργιών του αυτόνομου νευρικού συστήματος μπορεί να παραμείνουν περισσότερο. Μπορεί να απαιτούνται υποστηρικτικά μέτρα και παρεμβάσεις σε νοσοκομειακό περιβάλλον και περιλαμβάνουν:

Έλεγχος καρδιακού ρυθμού και αρτηριακής πίεσης: Μπορεί να χρειαστούν φάρμακα για τη μείωση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης (π.χ. εσμολόλη ή νιτροπρωσσίδα). Τα φάρμακα μπορούν επίσης να χορηγηθούν εάν η αρτηριακή πίεση είναι πολύ χαμηλή.

Έλεγχος θερμοκρασίας: Μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα πυρετού με κουβέρτες ψύξης και ανεμιστήρες κομοδίνου.

Κατάποση: Οι βενζοδιαζεπίνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στον έλεγχο της ακαμψίας των μυών και της ακραίας ανάδευσης.

Ενυδάτωση: Μπορεί να απαιτούνται ενδοφλέβια υγρά για την αντιμετώπιση των αναγκών ενυδάτωσης.

Κυπροεπταδίνη: Μερικές φορές χρησιμοποιείται για να εμποδίσει την παραγωγή σεροτονίνης στο σώμα. Έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητα στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων που σχετίζονται με το σύνδρομο της σεροτονίνης.

Πρόληψη

Πηγές:

> Prator, Bettina C. "Σύνδρομο σεροτονίνης". Εφημερίδα της Νοσηλευτικής Νευροεπιστήμης . Απρίλιος 2006. 38 (2): 102-105.

> Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων. Πιθανώς Ζωτικής Απειλής Σύνδρομο Σεροτονίνης με Συνδυασμένη Χρήση SSRIs ή SNRIs και Triptan Φάρμακα. 19 Ιουλίου 2006.