Η τακτική θεραπεία είναι δύσκολη, αλλά οι νέες θεραπείες προσφέρουν ελπίδα
Η καταναγκαστική συσσώρευση είναι κάτι περισσότερο από το να έχεις πολλά πράγματα. Είναι ένας συγκεκριμένος τύπος συμπεριφοράς που μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή ενός ατόμου. Παρόλο που η θεραπεία αποθήκευσής τους είναι συχνά πολύ δύσκολη, οι νέοι τύποι θεραπείας νοητικής συμπεριφοράς προσφέρουν ελπίδα. Ας διερευνήσουμε περισσότερα σχετικά με τη συσσώρευση της θεραπείας.
Τι είναι ψυχαναγκαστική συσσώρευση;
Η καταναγκαστική ή παθολογική συσσώρευση είναι μια προβληματική συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από:
- Αποκτώντας και αποτυγχάνοντας να πετάξετε έναν μεγάλο αριθμό αντικειμένων που φαίνεται να έχουν μικρή ή καθόλου αξία σε άλλους, όπως παλιά περιοδικά, κοντέινερ, ρούχα, βιβλία, ανεπιθύμητη αλληλογραφία, αποδείξεις, σημειώσεις ή λίστες
- Σοβαρή συσσώρευση του σπιτιού του ατόμου ώστε να μην είναι πλέον σε θέση να λειτουργήσει ως βιώσιμος χώρος διαβίωσης
- Σημαντική αγωνία ή βλάβη στην εργασία ή στην κοινωνική ζωή
Θεραπείες για αποθήκες
Η αποθάρρυνση, είτε μόνη της είτε παρουσία OCD , συνήθως δεν ανταποκρίνεται καλά σε ιατρικές ή ψυχολογικές θεραπείες.
Ορισμένες μελέτες εξέτασαν την αποτελεσματικότητα των επιλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), όπως το Paxil (παροξετίνη), στη θεραπεία της αποθήκευσής τους. Οι περισσότερες έρευνες έχουν ανακαλύψει ότι μόνο το ένα τρίτο των ασθενών που στέλνουν δείχνουν επαρκή ανταπόκριση σε αυτά τα φάρμακα. Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια για άλλα φάρμακα που επηρεάζουν τη σεροτονίνη, όπως το τρικυκλικό αντικαταθλιπτικό Anafranil (κλομιπραμίνη).
Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της συσσώρευσης με την παραδοσιακή θεραπεία γνωστικής συμπεριφοράς (CBT) είναι επίσης συχνά αναποτελεσματικές. Ωστόσο, οι Δρ. Η Gail Steketee και ο Randy Frost, κλινικοί ψυχολόγοι που διαθέτουν εκτεταμένη τεχνογνωσία στην αποθήκη, έχουν αναπτύξει ένα πρωτόκολλο CBT ειδικά σχεδιασμένο για αποθήκες που δείχνουν σημαντική υπόσχεση.
Εκτός από την παροχή πληροφοριών σχετικά με τη φύση και τις συνέπειες της αποθη- κευτικής αποταμίευσης, αυτό το πρωτόκολλο CBT επικεντρώνεται σε τέσσερα συγκεκριμένα στοιχεία:
- Επεξεργασία πληροφοριών: Οι άνθρωποι που έχουν συσσώρευση έχουν πρόβλημα να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με το αν θα διατηρήσουν την κατοχή ή όχι και με την οργάνωση και την κατηγοριοποίηση. Ως εκ τούτου, η θεραπεία επικεντρώνεται σε δεξιότητες διαλογής, οργάνωσης και λήψης αποφάσεων.
- Συναισθηματική προσκόλληση στις κατοχές: Δεν είναι ασυνήθιστο οι άνθρωποι να συσσωρεύουν να αναφέρουν μια έντονη συναισθηματική προσκόλληση σε αντικείμενα. Αυτή η προσκόλληση, φυσικά, μπορεί να καταστήσει δύσκολη την απόρριψη αντικειμένων που διαφορετικά δεν έχουν αξία. Η θεραπεία με τεχνικές όπως η γνωστική αναδιάρθρωση και η έκθεση χρησιμοποιείται για να αμφισβητήσει τις πεποιθήσεις γύρω από αυτά τα αντικείμενα και διερευνά τις πραγματικές συνέπειες της απόρριψης τέτοιων αντικειμένων.
- Οι πεποιθήσεις σχετικά με την κατοχή: Η αποθάρρυνση συχνά συνεπάγεται μια έντονη πεποίθηση ότι ο έλεγχος πρέπει να διατηρηθεί πέρα από την κατοχή και ότι υπάρχει ευθύνη να διασφαλιστεί ότι τα αγαθά δεν πηγαίνουν σε σπατάλη. Και πάλι, η θεραπεία επικεντρώνεται στη γνωστική αναδιάρθρωση και την έκθεση στην κριτική εξέταση των πεποιθήσεων γύρω από τα υπάρχοντα.
- Αποφυγή συμπεριφοράς: Αν και η αποθάρρυνση μπορεί να καταστρέψει το σπίτι και τις σχέσεις ενός ατόμου, αυτή η συμπεριφορά έχει το πλεονέκτημα ότι επιτρέπει στο άτομο να αποφύγει τη λήψη αποφάσεων, να κάνει λάθη, να αλληλεπιδράσει με άλλους και να αντιμετωπίσει το δυσάρεστο έργο της οργάνωσης των περιουσιών του. Αυτό το πρωτόκολλο CBT επικεντρώνεται στη δημιουργία πειραμάτων συμπεριφοράς που επιτρέπουν στο άτομο να αντιμετωπίσει καταστάσεις που δημιουργούν άγχος, ενώ παράλληλα αντικαθιστά την αποφυγή με πιο προσαρμοστικές στρατηγικές αντιμετώπισης.
Η έρευνα για το συνδυασμό αυτού του πρωτοκόλλου θεραπείας με διαφορετικούς συνδυασμούς φαρμάκων είναι σε εξέλιξη.
Η έλλειψη διορατικότητας μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην αντιμετώπιση της θεραπείας
Η διορατικότητα στη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και η αναγκαιότητα για αλλαγή είναι απαραίτητη για την επιτυχία σχεδόν οποιασδήποτε μορφής θεραπείας. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν γνώση της ασθένειάς τους, είναι πολύ πιθανότερο να σταματήσουν να παίρνουν τα φάρμακά τους ή να εγκαταλείψουν τη θεραπεία.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που έχουν συσσώρευση συχνά έχουν χειρότερη εικόνα των συμπτωμάτων τους από ό, τι τα άτομα με ΟΔΚ που δεν έχουν συσσώρευση. Αυτή η έλλειψη γνώσης συχνά αναγκάζει τους ανθρώπους να αποφύγουν την αναζήτηση θεραπείας, να αποσυρθούν νωρίς από τη θεραπεία και / ή να αποτύχουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες στο σπίτι.
Συχνά, οι άνθρωποι που συσσωρεύονται συμφωνούν μόνο να εισέλθουν στη θεραπεία αφού απειλούνται με έξωση ή κάποια άλλη αρνητική συνέπεια που είναι δευτερεύουσα σε εκείνες που προκαλούνται από την αποθήκευσή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το άτομο μπορεί να κάνει θεραπεία μόνο για να αποφύγει αρνητικές συνέπειες και όχι για να πιστεύει ότι η αλλαγή είναι απαραίτητη.
Αυτή η έλλειψη διορατικότητας μπορεί επίσης να είναι απογοητευτική για τα μέλη της οικογένειας και μπορεί να τους οδηγήσει μακριά. Τα μέλη της οικογένειας συχνά αισθάνονται ότι το αγαπημένο τους πρόσωπο έχει γίνει αυταπάτη και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Μιλήστε με τον οικογενειακό σας γιατρό σχετικά με τους πόρους που είναι διαθέσιμοι στην κοινότητά σας, εάν ανησυχείτε για έναν αγαπημένο σας.
Πηγές:
Frost, RO, Steketee, G., & Green, KAI "Γνωστική και Συμπεριφορική Θεραπεία της Συμπτωματικής Φροντίδας" Σύντομη Θεραπεία και Κρίση Παρέμβαση 2003 3: 323-337.
Saxena, S. "Recent Advances in Compulsive Hoarding" Τρέχουσες Αναφορές Ψυχιατρικής 2008 10: 297-303
Frost, RO, Tolin, DF, & Maltby, Ν. "Πρόσφατες Προσδοκίες σε Συμπεριφορικές Κλιμακωτές" Γνωσιακή και Συμπεριφορική Πρακτική 2010 e-δημοσίευση πριν από την εκτύπωση