Πρόληψη της κατάχρησης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και των φαρμάκων κατά του πόνου

Αν και οι περισσότεροι ασθενείς χρησιμοποιούν φάρμακα σύμφωνα με τις οδηγίες, η κατάχρηση και ο εθισμός στα συνταγογραφούμενα φάρμακα αποτελούν προβλήματα δημόσιας υγείας πολλών Αμερικανών.

Ωστόσο, ο εθισμός σπανίως εμφανίζεται μεταξύ εκείνων που χρησιμοποιούν τα φάρμακα όπως συνταγογραφείται. ο κίνδυνος για τον εθισμό υφίσταται όταν τα φάρμακα χρησιμοποιούνται με τρόπους διαφορετικούς από τους προβλεπόμενους.

Οι ασθενείς, οι φαρμακοποιοί και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης διαδραματίζουν έναν ρόλο στην πρόληψη και την ανίχνευση της κατάχρησης συνταγογραφούμενων φαρμάκων.

Πόνου και Οπιόφοβιας

Κατά τη θεραπεία του πόνου, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης παλεύουν εδώ και καιρό με ένα δίλημμα:

Πώς μπορεί να ανακουφιστεί επαρκώς η ταλαιπωρία ενός ασθενούς, αποφεύγοντας παράλληλα το ενδεχόμενο ο ίδιος ασθενής να εθιστεί σε φάρμακο για τον πόνο;

Πολλοί γιατροί υποπρογραφούν παυσίπονα επειδή υπερεκτιμούν τη δυνατότητα των ασθενών να γίνουν εθισμένοι σε φάρμακα όπως η μορφίνη και η κωδεΐνη. Αν και αυτά τα φάρμακα φέρουν αυξημένο κίνδυνο εθισμού, η έρευνα έχει δείξει ότι οι ανησυχίες των παρόχων ότι οι ασθενείς θα εξαρτηθούν από το φάρμακο για τον πόνο είναι σε μεγάλο βαθμό αβάσιμοι. Αυτός ο φόβος της συνταγογράφησης φαρμάκων για τον πόνο οπιοειδών είναι γνωστός ως «οπιφóφοβια».

Οι περισσότεροι ασθενείς που έχουν συνταγογραφηθεί οπιοειδή για πόνο, ακόμη και εκείνοι που υποβάλλονται σε μακροχρόνια θεραπεία, δεν γίνονται εθισμένοι. Οι λίγοι ασθενείς που αναπτύσσουν ταχεία και αισθητή ανοχή για έναν εθισμό στα οπιοειδή έχουν συνήθως ιστορικό ψυχολογικών προβλημάτων ή προηγούμενης κατάχρησης ουσιών.

Στην πραγματικότητα, μελέτες έχουν δείξει ότι η πιθανότητα κακοποίησης των φαρμάκων με οπιοειδή είναι γενικά χαμηλή σε υγιείς εθελοντές που κάνουν κακή χρήση. Μία μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 4 στους περίπου 12.000 ασθενείς που έλαβαν οπιοειδή για οξύ πόνο έγιναν εθισμένοι. Σε μια μελέτη 38 ασθενών με χρόνιο πόνο, οι περισσότεροι από τους οποίους έλαβαν οπιοειδή για 4 έως 7 χρόνια, μόνο 2 ήταν εθισμένοι και οι δύο είχαν ιστορικό κατάχρησης ναρκωτικών.

Τα θέματα της υποειδοποίησης των οπιοειδών και των δεινών εκατομμυρίων ασθενών που δεν λαμβάνουν επαρκή ανακούφιση από τον πόνο οδήγησαν στην ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών για τη θεραπεία του πόνου. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη των υποπρογραμμάτων, αλλά χρειάζονται εναλλακτικές μορφές ελέγχου του πόνου. Οι επιστήμονες που χρηματοδοτούνται από τη NIDA συνεχίζουν να αναζητούν νέους τρόπους για τον έλεγχο του πόνου και την ανάπτυξη νέων φαρμάκων για τον πόνο που είναι αποτελεσματικά αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα εξάρτησης.

Αξιολόγηση της κατάχρησης ναρκωτικών με απλές ερωτήσεις

Ο ρόλος των ασθενών

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι ασθενείς μπορούν να αποτρέψουν την κατάχρηση ναρκωτικών με συνταγή.

Ρόλος φαρμακοποιών

Οι φαρμακοποιοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην παρεμπόδιση της κατάχρησης και της κατάχρησης ναρκωτικών με συνταγή:

Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αποτροπή της απάτης με συνταγή ή της εκτροπής με την αναζήτηση ψευδών ή τροποποιημένων συνταγών.

Ο ρόλος των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης

Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης είναι σε μια μοναδική θέση όχι μόνο να συνταγογραφούν κατάλληλα φάρμακα κατάλληλα αλλά και:

Ο έλεγχος για κάθε είδους κατάχρηση ουσιών μπορεί να ενσωματωθεί στη συνήθη ιστορία λαμβάνοντας με ερωτήσεις σχετικά με τις συνταγές και τα φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή που λαμβάνει ο ασθενής και γιατί. Η διαλογή μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί εάν ένας ασθενής παρουσιάζει συγκεκριμένα συμπτώματα που σχετίζονται με την προβληματική χρήση μιας ουσίας.

Με την πάροδο του χρόνου, οι πάροχοι θα πρέπει να σημειώσουν τυχόν ταχείες αυξήσεις της ποσότητας ενός φαρμάκου που απαιτείται - που μπορεί να υποδηλώνει την ανάπτυξη ανοχής - ή συχνές αιτήσεις για επαναπλήρωση πριν από τη χρήση της προδιαγεγραμμένης ποσότητας. Θα πρέπει επίσης να είναι προσεκτικοί στο γεγονός ότι αυτοί που είναι εθισμένοι σε συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορούν να συμμετάσχουν σε «αγορές γιατρών», που μετακινούνται από πάροχο σε παροχέα σε μια προσπάθεια να πάρουν πολλαπλές συνταγές για το φάρμακο που κάνουν κατάχρηση. Η πρόληψη ή η διακοπή της κατάχρησης φαρμάκων με συνταγή είναι σημαντικό μέρος της περίθαλψης των ασθενών. Ωστόσο, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δεν πρέπει να αποφεύγουν τη συνταγογράφηση παυσίπονων, αν είναι απαραίτητα.

Πηγή: Έκθεση NIDA: Φάρμακα συνταγογράφησης: Κατάχρηση και εξάρτηση, 9/14/2005